Deze week is onze manager Development, Hanne Siemonsma, de thuiswerkprof van de week! Ook haar werd gevraagd hoe ze zich staande houdt in deze bizarre tijd. Daar kregen we wel een héél eerlijk antwoord op……..
“Ik ben oprecht vereerd dat je me vraagt! Maar hoe langer ik er over nadenk, hoe meer ik bedenk dat dit een heel slecht idee is...
Een paar concrete waargebeurde voorbeelden;
- Vorige week heb ik 4x een sollicitatiegesprek onderbroken omdat de kinderen opeens gestruikeld waren/ gekrabd waren door de kat/ mijn batterij leeg was en dat de oplader onder het huiswerk van de kinderen bedolven -en dus onvindbaar- was, enz. Allerergste was dat de sollicitant zelf geen kinderen had en werkelijk waar geen idee had van wat hem allemaal overkwam… Ik heb echt de volledige BINGO gehaald. (gelukkig kon ze er achteraf toch om lachen)
- Aantekeningen van mijn telefonische meetings maak ik tegenwoordig op vouwblaadjes met wascokrijt of viltstiften. Mijn Otherside boekje zit nu vol vrolijke kleurige blaadjes!
- Het belang van usability is me zo verschrikkelijk duidelijk geworden nu ik mag werken met de 6 systemen/applicaties/communicatie middelen waar de docenten van de basisschool van mijn kinderen mee moeten werken!
- Terwijl ik de input voor een evaluatiegesprek ophaalde bij mijn collega's, had mijn kind een ongelukje en mocht ik tegelijkertijd een kind dat onder de diarree zat schoonspoelen onder de douche... De mute-stand op mijn telefoon is echt mijn beste vriend. ๐
- Mijn thuiswerkplek bestaat afwisselend uit de snijplank op het aanrecht in de keuken, of het kinderledikant wat ik op z'n zijkant heb gezet in een van de kinderkamers, ofwel in een hoek aan de eettafel tussen de knutselspullen van de kinderen, of anywhere else wat niet arbo-technisch verantwoord is. Gelukkig is de spanningsboog van mijn jongste kind 20 minuten en zit ik dus nooit lang in dezelfde houding!
- Tijdens een wekelijkse teammeeting, mislukte de tekening van mijn kind waardoor hij ontroostbaar hard door de meeting heen ging huilen. Maar eind goed, al goed; deze tekening is nu zijn lievelingstekening en staat ingelijst op zijn kamer.
- Ik zei laatst tegen een collega dat ik nog niet kon videobellen, omdat mijn camera het niet deed. Maar in werkelijkheid was het me gewoon nog niet gelukt om te douchen en me fatsoenlijk aan te kleden om 2 uur ’s middags (een dag met aaneenschakelingen van huiswerk van de kinderen, meetings/calls van het werk, contactmomenten met docenten, brandjes blussen bij onderlinge ruzies, gezond en regelmatig eten, zorgen dat de kinderen stil zijn omdat Mark probeert te slapen na een 24uursdienst in het ziekenhuis…)
- Toen iemand uit mijn team aan de telefoon vertelde dat het thuis wel erg eenzaam is thuis zonder collega’s of andere mensen om je heen, begonnen 2 van mijn kinderen acuut hysterisch te snikken omdat ze erachter kwamen dat er een legoblokje mistte van de vrachtwagen die ze aan het bouwen zijn... Erg onhandige timing…
- Twee weken geleden kwam ik erachter dat mijn lontje extreem kort was en mijn humeur gedaald was tot ver beneden het vriespunt, omdat ik al veel te lang niet (intensief) gesport had! Ik ben toen per direct op de roeiergometer gesprongen en heb uit pure frustratie een PR geroeid wat me al jaren niet meer gelukt is! Hoppa! ๐ช
- Ik begin de dag om 6.30uur met een dagstart met de kinderen met een soort scrum bord/post-its, waarin ik uitleg wanneer ik moet bellen en dat zij dan nadenken over wat zij dan willen doen ("mama gaat weer rondlopen met dat gekke zwarte ding in haar oor”) in de optimistische stemming dat ze vandaag wel tijdens alle meetings zelf rustig kunnen spelen. #wishfullthinking
- Gisteren heb ik voor het eerst de discussie thuis gewonnen en ben ik na 2,5 week voor het eerst weer de deur uit geweest. Hoera!!! Ik mocht de weekboodschappen bij opa en oma voor de deur afzetten. Een kinderhand is gauw gevuld in deze tijd. ๐
- Na ieder telefoongesprek vragen mijn kinderen wie ik zojuist aan de lijn had; of dat mijn vriendje/vriendinnetje is; of die bij mij in de groep zit of in een andere groep; en of die toen ook bij ons op visite is geweest in de tuin (en dan bedoelen ze de team BBQ met de afdeling Technology afgelopen zomer bij ons thuis)
- Ons Nespresso apparaat is kapot gegaan en ik had geen koffiefilters in huis. De horror! Na een paar uur kwam ik tot de conclusie dat de dag doorkomen zonder cafeïne echt geen optie was! Dus ik heb serieus de tip van een collega opgevolgd en heb de hele dag koffie gezet met wc papier als koffiefilter… Studentikozer moet het niet worden!
Zo ziet mijn Corona-Werk-Privé-Situatie-Die-Naadloos-In-Elkaar-Overloopt er een beetje uit!
Geen van deze dingen lijken me geschikt om te delen op LinkedIn en/of Instagram, en al helemaal niet met klanten. Zeker niet met mijn sarcastische gevoel voor humor… Gezien vanuit een zakelijk Otherside perspectief niet en gezien vanuit een persoonlijk perspectief ook; om mijn eigen reputatie niet voorgoed te verknallen! ๐
Ondanks dat het dus op alle fronten totaal niet de normale situatie is, lukt het me wonderbaarlijk genoeg tóch nog om ook bedrijfsmatig alle ballen in de lucht te houden... Maar ThuiswerkProf van de week? Lijkt me een slecht idee ๐
Groeten Hanne